حرف‌هایی برای نگفتن...

حرف‌هايی هست‌ برای گفتن كه اگر گوشی نبود نمی‌گوييم.. 
و حرف‌هايی هست برای نگفتن، حرف‌هايی كه هرگز‌ سر‌ به ابتذال گفتن فرود نمی‌آورند. 
حرف‌های شگفت، زیبا و اهورایی همین‌هایند و سرمایه ماورایی هركس به اندازه حرف‌هایی است كه برای نگفتن دارد، 

حرف‌های بی‌تاب و طاقت‌فرسا، كه هم‌چون زبانه‌های بی‌قرار آتش‌اند و كلماتش هر یک انفجاری را به بند كشیده‌اند؛ 
كلماتی كه پاره‌های بودن آدمی‌اند. 
اینان همواره در جستجوی مخاطب خویشند، اگر یافتند، یافته می‌شوند و در صمیم وجدان او آرام می‌گیرند.. 
و اگر مخاطب خویش را نیافتند، نیستند.. 
و اگر او را گم كردند، روح را از درون به‌ آتش می‌كشند و دمادم، حریق‌های دهشتناک عذاب بر می‌افروزند. 

دکتر علی شریعتی
ترجمه آزاد از سفر تکوین اثر شاندل